Yıllar önce kamuoyunun iyi tanıdığı bir sanatçımızın röportajından aklımda bir cümle kalmış:”Annem gibi olmayacağım diye anne oldum, şimdi de annem gibi bir anne olduğumu fark ediyorum.”
“Annem gibi bir Anne miyim?” sorusu havada asılı kalınca Anneler Günü özel haberi ortaya çıktı: Hayatta bir değer yaratma gayreti ile hareket ve üretim halinde olan, birbirlerinden farklı kulvarlarda çalışan, tasarlayan, düşünen, üreten hepimizin tanıdığı ve başarıları ile gurur duyduğumuz anneler “Annem Gibi Bir Anne miyim?” sorusunu Bodrumania için cevapladı.
Azra Akın (Çocuklara Finansal Okur Yazarlık öğreten ÜÇ KUMBARA’da oyuncu, 2002 Miss World)
Anne olduktan sonra yaşadıklarım ve edindiğim tecrübelerde, ona benzediğim yanlarım ortaya çıkarken, evet annem gibi bir anneyim diyorum. Annemin bana olan saygısı, sevgisi ve verdiği değer benden çocuklarıma geçiyor. Çocuklarıma olan yaklaşımım da anneme benziyor. Onların birer birey olduğunu bilerek davranabilmek bana kendimi çok iyi hissettiriyor. Anne olarak çocuğumla büyüyorum.
Azra Akın annesi Ayda Akın ile
Ezra Çetin (EZRATUBA & ZETA TECH Kurucusu)
Bu soruyu kendime sık sık soruyorum. Çünkü anneliğin bir miras olduğuna inanıyorum — sadece genetik değil, duygusal, zihinsel ve kültürel bir miras. Annem, kendi zamanının imkânlarıyla bana sevgiyi, emeği, sabrı ve mücadeleyi öğretti.
Ben farklı bir çağda anne oldum. Bilginin hızla aktığı, çocukların ihtiyaçlarının ve duygularının daha görünür olduğu bir çağda… Bugünün anneliği; sadece bakmakla değil, anlamakla, eşlik etmekle, sınır koyarken güven vermekle ilgili.
Çocuğun göz hizasına inip onun iç dünyasını keşfetmek, duyduğu her duyguyu küçümsemeden, yargılamadan dinleyebilmek gerekiyor.
Annem gibi miyim? Evet, onun köklerini taşıyorum. Ama aynı zamanda çağımın annesiyim. Onun bana verdiklerini bugünün bilgisiyle harmanlayarak, kızımı büyütmeye çalışıyorum. Benim annem bana zamanın ruhuyla sevgisini verdi. Ben de kendi çocuğuma hem geçmişin sevgisini hem bugünün anlayışını vermek istiyorum. Belki aynı değiliz annemle — ama birbirimizin yüreğini taşıyoruz. Ve bence annelik tam da bu: Değişerek, öğrenerek, ama sevgiyi hiç kaybetmeden büyümek.
Annem gibi bir annemiyim? Düşünsel ve duygusal olarak bu soruyu cevaplamak hiçte kolay değil… Bir tarafıyla derin bir sorgulama ve kıyaslama barındırıyor içinde… Annem gibi bir anneyim ama annem gibi bir anne de değilim… Her şey bir yana ben bir anneyim… Ve Alâ’yı büyütürken, annem en yakın eşlikçim… Alâ 5.5 yaşında ve biz tatlı babişiyle, hâlâ ona bakınca, dünyanın en lezzetli meyvesi karşımızda ve biz onu yiyip yiyip doymuyormuşuz gibi hissediyoruz… Bin şükür
Pınar Yazıcı, kızı Alâ, anneanne ve babaanne ile birlikte
Ama onun kadar koşulsuz, sabırlı, sarsılmaz sevebiliyor muyum?
Annemin sevgisi bir limandı.
Ben o limanda büyüdüm.
Şimdi kızımın limanı olabiliyor muyum diye sıkça sorguluyorum kendimi.
Annem, sessizce öğretenlerdendi.
Bir bakışıyla yön verir, bir susuşuyla anlatırdı.
Ben ise kelimelere ihtiyaç duyuyorum.
Ne zaman kızıma anlatmakta zorlansam,
Annemin bana susarak, bir bakışıyla öğrettiği o anlar geliyor aklıma.
Annem benim rehberimdi, pusulam oldu hep.
Ben şimdi kızımın yönünü bulmasında ışık olmaya çalışıyorum.
Tam anlamıyla annem gibi olamam belki,
Ama onun sevgisiyle yoğruldum, onun öğrettikleriyle büyüdüm.
Kızımı, annemin bana gösterdiği aynı özeni ve niyeti katarak büyüttüm.
Her gün “iyi bir anne olma” niyetiyle, tıpkı annem gibi.
Ve galiba, her ne kadar annem kadar iyi olamasam da,
Onun gibi “niyet ederek” anne olmaya çalışıyorum kızıma.
Gül Erçetingöz ve kızı Burcu Kıratlı
Merve Harzadin Nazikoğlu (MHS DIŞ TİC A.Ş. Yönetim Kurulu Başkanı)
Annemin annelik tarzında beni en çok etkileyen şey sakin ve dingin tavrı , alan bırakan, müdahaleci olmayan farkındalığı ve sabrıydı.. Ben bunların kıymetini anne olunca daha iyi anladım.. Annemin öfkesine pek şahit olmadık , yüksek sesini hiç duymadık, bunların nasıl yüksek bir sabır ve tevazu işi olduğunu da anne olunca anlayabildim.. Benim mizacım annem kadar sabırlı değil ama ilginçtir ki iş anneliğe gelince aynı sakinliği ve sabrı , çocuklarıma alan tanıyıp , özgür bireyler olmaları için bir adım geride kalmayı sanki bir genetik aktarım gibi kendi davranışlarımda görüyorum.. Annelik de demek ki öğrenilen davranış kalıpları ile şekilleniyor.. Annemin anneliğinden benim farkım annemin yaşadığı dönemin toplumsal kurallarından kaynaklı mesafeli duruşunu ben çocuklarıma pek uygulayamıyorum.. Ben çokça sarılmayı , defalarca öpmeyi ve onlarla boğuşmayı da çok seviyorum.
Merve Harzadin çocukları ile birlikte
Elvan Bilgin (Bodrum Esnaf Sanayici İş İnsanları Derneği Başkanı)
Yaş ilerledikçe daha bir annem gibi anne olmaya evriliyorum. O benim canım. Onun yetenekleri ve becerisi benden çok farklı, el becerisi hatta ondan bir kuşak atlayıp kızıma geçmiş diyebilirim. Onun yolundan gitmekten, örneğimin iyi bir anne ve öğretmen olmasından mutlu ve gururluyum.
Elvan Bilgin ve annesi
Sibel Tümay Ateş (Koleksiyoner)
Ailenin en küçüğü olarak sevgi dolu bir ortamda büyüdüm, değer verildim, koruyup kollandım. Anneciğim kendi anne ve babasını çok erken yaşta kaybettiğinden eşi ve evlatlarına karşı hep çok ilgili, özenli, sevgi dolu oldu. Mizacı itibarıyla da sakin yapısıyla yumuşacık sardı sarmaladı bizleri. Ben kurumsal yaşamda başarma ve en iyi olma azmi ile çok çalışıp, zorlukların üstesinden gelirken daha disiplinli ve köşeli bir yapıya sahip oldum, belki mizacım da bu yapıyı destekler nitelikteydi. Anneciğimin bana, çalışkan, dürüst ve iyi ahlaklı olma, hiç bir koşulda yalan söylememe, her türlü canlıya karşı adaletli ve vicdanlı davranma temel öğretilerini, ben de evladıma verme anlayışında oldum ve sanıyorum bunu başardım. Her zaman arkamda destek, yanımda güç oldu, huzur veren kucağını, sevecen sesini, sıcacık bakışlarını hasretle arıyor, iki yıl önce yitirdiğim anneciğimi çok özlüyorum.
O bana hep inandı ve güvendi, benimle gurur duydu, şimdi ben de evladıma aynı hissiyatı verebilmiş olmayı umuyor ve onunla gurur duyuyorum…
Sibel Tümay Ateş, annesi ve kızı Damla ile birlikte
Anneler Günü kutlu olsun, annelerin kalbi kırılmasın…
